Gepubliceerd: 3 jaar geleden (2021-05-20)
Casus
Een man komt ’s nachts voor de tweede keer binnen 24 uur op de huisartsenpost met borstkasklachten. De ’s middags door de collega-huisarts, op grond van spierpijn als waarschijnlijke diagnose, voorgeschreven paracetamol en maagtabletten hebben geen effect. De aangeklaagde huisarts neemt, na anamnese en lichamelijk onderzoek, deze waarschijnlijke diagnose over, stelt patiënt gerust en schrijft Ibuprofen voor. Later blijkt dat er sprake was van een doorgemaakt semi-recent myocardinfarct.
Hoe oordeelt het Centraal Tuchtcollege?
Het college acht de klacht – ‘onvoldoende onderzoek’ – gegrond en legt de huisarts een waarschuwing op. Door een onvolledige anamnese af te nemen, onder meer door het niet uitvragen van het risicoprofiel hart- en vaatziekten conform de desbetreffende NHG-standaard, en geen belang te hechten aan het bij onderzoek ontbreken van een verklaring voor de borstkasklachten, heeft de beoordeling en het gevolgde beleid ‘niet plaatsgevonden op basis van een volwaardige afweging van relevante factoren’. Bovendien sloten de bevindingen bij lichamelijk onderzoek niet aan bij de van de collega-huisarts overgenomen werkdiagnose.
Tot slot
Een klacht is gegrond wanneer de manier waarop een zorgverlener tot zijn diagnose en beleid komt in strijd is met hetgeen binnen de beroepsgroep ter zake als norm of standaard geldt. Deze huisarts heeft te snel en te stellig op basis van de algehele niet zieke presentatie, de onderzoeksresultaten en het atypische klachtenbeeld, het hart als oorzaak van de klachten terzijde geschoven.
Hebt u een vraag naar aanleiding van dit onderwerp? Mail naar info@medi-law.nl.